Sarina Wiegman is vanaf vandaag, Internationale Vrouwendag, nieuwe ambassadeur. De bondscoach van het Nederlands vrouwenvoetbalelftal zet zich de komende tijd samen met Plan in om de positie en de toekomst van meisjes te verbeteren. Vooral discriminatie en ongelijkheid tussen jongens en meisjes zijn thema’s waar Sarina Wiegman zich op zal richten.

Sarina Wiegman over haar ambassadeurschap: “Ik ben ontzettend trots dat ik deze rol mag vervullen. Als ik om me heen kijk dan zie ik dat het in de voetbalwereld steeds beter gaat, al zijn we er nog niet helemaal. In Nederland hebben we grote stappen gemaakt, mede doordat het steeds onderwerp van gesprek is; gelijkheid en gelijke kansen voor mannen en vrouwen, voor jongens en meisjes. Maar in ontwikkelingslanden zijn deze gelijke kansen er niet altijd. Nog steeds kunnen vele meisjes op jonge leeftijd niet naar school en leven in een omgeving waarin ze weinig toekomstperspectief hebben. In deze landen doet Plan goed werk en draag ik graag mijn steentje bij”.

Voetbal als rode draad

Voetbal is de rode draad in het leven van Sarina Wiegman. Ze was actief als speelster tussen 1976 en 2003 en speelde als aanvoerder van Oranje maar liefst 104 interlands. Ook volgde ze een opleiding aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding. Na haar opleiding heeft ze het hoogste trainersdiploma “Coach Betaald Voetbal” behaald en ging ze aan de slag als coach, onder meer bij ADO Den Haag waarmee ze in 2012 landskampioen werd. Het hoogtepunt van haar loopbaan tot nu toe is het behalen van het Europees Kampioenschap 2017, als bondscoach, in eigen land.

Aandacht voor discriminatie en ongelijkheid

Monique van ’t Hek (directeur Plan International Nederland): “We zijn ontzettend blij met de komst van Sarina Wiegman bij Plan. Ze is een rolmodel voor vrouwen en meisjes in Nederland. Haar ambassadeurschap bekend maken op Internationale Vrouwendag voelt als hét moment om dit te doen. Op deze dag wordt er wereldwijd aandacht gevraagd voor vrouwen- en meisjesthema’s. Sarina Wiegman gaat zich richten op de thema’s discriminatie en ongelijkheid tussen jongens en meisjes. Meisjes in ontwikkelingslanden zijn hierdoor vaak gevangen in een vicieuze cirkel. Terwijl juist meisjes het verschil kunnen maken.”